Bijgewerkt op 04-10-2011

Perigord Noir
In de Dordognestreek
(1 tot 8 mei 2004)

30 april vertrekken Irène en ik, om een uur of elf, met mijn Corolla [het wordt zijn 1e grote reis] naar de Dordogne. De weersverwachting is niet geweldig, maar we zijn optimistisch. De reis verloopt voorspoedig, en we besluiten in Senlis te overnachten. Na veel rond rijden vinden we eindelijk een hotel aan een golf, hm hm, € 110,00 p.p. zonder ontbijt, dus weer terug naar het stadje en in 'n Ibishotel heerlijk geslapen. 

1 mei weer verder, tot Irène ineens merkt dat de benzinemeter rood knippert. (het is haar beurt om te rijden) Aangezien het volgende tankstation pas na 50 km is, verlaten we de autoroute en ontdekken dat alles dicht is, een echte feestdag in Frankrijk ; gelukkig toch 'n tankstationnetje gevonden ; via SMSjes horen we dat Emile en familie, die die ochtend uit Den Haag zijn vertrokken, ook lekker opschieten. Tegen 4 uur komen we bijna tegelijk in La Bénéchie aan, 'n heel klein gehucht, ongeveer 12 km na Souillac, op de weg naar Sarlat.

Klik op een miniatuur om de foto te zien
of houd je muis stil boven het plaatje voor de tekst .

Het ligt midden in een uitgestrekt  wandelgebied met prachtige natuur, waar nog reeën, dassen en herten aangetroffen kunnen worden. (zegt de folder) en dan klimmen we naar het huis « Belvédère ».

Het ziet er erg verwaarloosd uit ; ik heb golfstokken mee voor de hele familie, er is een 9-holes puttinggreen en een 4-holes golfbaantje op « ons » terrein, maar we zien alleen hoog gras met wat golfvlaggetjes.

Met een enorme ouderwetse sleutel maken we de deur open, en komen in een ijskoud, vochtig en donker huis. Tja, die kleine raampjes van vroeger, gauw de open haard aansteken en jassen aan.

De kinderen rennen naar het zwembad, dat (verwarmd ?) 14 gr. aangeeft, oeps wat nu ? We bellen de eigenaar, die zegt dat het op volle toeren draait ? [tja de buitentemperatuur is maar 11 gr.] en dat het gras gemaaid zal worden, en dat gebeurt de volgende dag, maar gezwommen hebben we niet en wat doe je dan met 2 kleine waterratten ?

2 mei lacht de zon ons toe bij het opstaan, we kunnen lekker gebruik maken van de comfortabele tuinstoelen en de jongens gaan pingpongen ; 's middags, nadat het gemaaid is, gaan we golfen. Nou ja golfen, de jongens zijn erg enthousiast maar de hellingen genadeloos, zodat de ene na de andere bal verdwijnt in de bush.

3 mei is het nog steeds koud [11gr.] maar droog en we gaan op het terrein wandelen ; wat zonde van die kou en nattigheid. Het zou er ideaal kunnen zijn : heel mooie, sfeervolle kamers, en een enorm terrein eromheen, met volleybalnetten, ’n golfbaantje, ’n verwarmd zwembad, diverse leuke zitjes, het is hier prachtig ; we komen 4 terrasjes tegen met leuke banken en tafeltjes ; dan zien we heel dikke wolken ontstaan en moeten rennen om het droog te houden.
De rivier de Dordogne is vlakbij (picknicken, vissen, zwemmen of een boot- of kanotocht zou leuk zijn als het beter weer was). Maar het weer wil niet helaas, rond 11 gr. en veel regen, dan maar uitstapjes maken naar oa Sarlat-la-Canéda, het sfeervolle stadje met zijn vele terrasjes en gezellige markt, waar we notenolie en foie gras inslaan ; ook Domme, Beynac en Rocamadour zijn leuke stadjes.

5 mei gaan we naar het roofvogelopvangcentrum bij Rocamadour en genieten van valkjes die op onze hoofden landen, gieren, één enorme condor en grote papagaaien, met de mooiste kleuren, die vrij rond vliegen en gevoerd worden. We zien ook een gier die met een steen een ei stuk slaat.

Toch besluiten we een dag eerder naar huis te gaan en komen bij  Parijs op vrijdag rond 5 uur in een enorme « bouchon » terecht, heel Parijs gaat met lang weekend op stap en vele Nederlanders vluchten net als wij voor het slechte weer. Jammer !

terug naar begin van pagina

je kunt me bereiken door op het envelopje te klikken Reacties lijken me erg leuk !