Bijgewerkt op 04-10-2011

Santa Catalina
Villamartin - Cadiz - España
(22 tot 27 december 2004)

Woensdag 22/12 – vertrek uit Deventer om half een met de Toyota, op weg naar Villamartin. Nou ja, eerst maar naar Maria in Naarden om het vliegticket op te halen, helaas gaat ze door ’n griep niet mee, wat wel de bedoeling was. Na een heerlijk kopje thee, ontdekken we dat Ron, haar « eigen » taxichauffeur uit Amsterdam, niet verschijnt, paniek, gelukkig heeft ze zijn GSM nummer ; hij dacht dat het de volgende dag ging gebeuren ; snel een taxi gebeld en ik ben op tijd op Schiphol. Er staat een enorme rij bij het inchecken, maar daar trek ik me niets van aan en ga zelf met de computer aan de gang, leuk en bovendien heb je dan een speciale, lege balie om je koffer op te geven, (gelukkig doet nog bijna niemand dat). Waardeloos toch, dat vliegen binnen Europa, geen taxfree meer.
Het vliegtuig naar Malaga, BasicAir van Transavia, is tjokvol, maar met een gangplaats valt het mee. Het is wél 3 uur vliegen, wij doen er echter 2 ½ uur over, dankzij 'n harde noordenwind in de rug, maar mijn zuster Teresa en haar man Jan staan al te wachten.

Jammer, jammer, het is al donker en ik zie dus niets van de 3 uur durende prachtige rit. Ongelofelijk toch, dat ze dat hele stuk 2 maal, neen, dus 4 maal, rijden om mij op te halen en weg te brengen. Helaas gaat er geen directe vlucht naar Sevilla in de winter.
Onderweg eten we nog wat heerlijke tappas met een biertje.

Klik op een miniatuur om de foto te zien
of houd je muis stil boven het plaatje voor de naam.

De volgende dag kan ik eindelijk genieten van hun uitzicht, dat zich uitstrekt over vele heuvels, met hun vele olijfbomen, die ecologisch worden behandeld, en van hun huis dat prachtig ligt op een heuvel. Die héérlijke ecologische olijfolie wordt vooral aan restaurants verkocht.
Wat een werk heeft Jan verzet in die paar jaren. Rond het huis heb je de meest mooie bomen en planten. En ik maak kennis met hun 2, zeer goed opgevoede, honden Romero en Maloki. Op kerstdag eten we, bij de borrel, een door de buurvrouw Ulrique gerookte forel, en laten het zomaar op 'n laag tafeltje staan ; Jan vindt het heel normaal dat die honden er afblijven, nou ik niet, ik vind het ongelofelijk. Ze janken 'n beetje maar meer niet.

Donderdag 23-12 – Met het prachtig, zonnig weer, begin ik gelijk foto's te maken en geniet van de zon op mijn gezicht.
'n Paar dagen geleden is Teresa aangereden door een dronken chauffeur, auto total loss, en zij een kraag ; gelukkig hebben ze net een jeep aangeschaft, daarmee vertrekken Teresa en ik naar het stadje Villamartin, om inkopen te doen voor de kerstdagen. De bittere Sevilla sinaasappelen zijn al rijp, maar worden door de bevolking niet gebruikt, voor heerlijke marmelade. Later hoor ik dat Teresa het familierecept vertaald, en uitgedeeld heeft aan de plaatselijke bevolking. Ze vechten nu om die vruchten die vroeger gewoon wegrotten.

's Avonds eten we bij « Casa Julían », echte vrienden, ik krijg ook een dikke zoen. Bij het instappen, knalt de deur van de jeep « ergens » tegen aan ? het blijkt mijn digitale camera te zijn, dus geen foto’s meer, gelukkig had ik al ruim 40 foto's gemaakt en de chip is oké.

Vrijdag 24-12 – Het drinkwater is op. Maar op een half uur rijden, in Benamahoma bevindt zich een bron die nog niet - geëxploiteerd wordt en waar je zomaar water kunt tappen. Beladen met tientallen lege bidons vertrekken we de heuvels in en klimmen naar het witte dorpje met z'n fontein. Zou je volgend jaar je blauw moeten betalen voor datzelfde water?
Ze hebben zelf ook een bron, maar willen dat water niet drinken.

Oh. Wat erg dat mijn fototoestel het niet meer doet. De kamer is zo leuk versierd met enorme takken wilde olijven, vol met zwarte olijfjes, rode kerstballen en slingers. 's Middags beginnen we met het koken, heerlijke saus met frambozen jam en alvast de vulling voor de gans. (zie Koken, recepten.)

Zaterdag 25/12 – vandaag wordt er gekookt. De gans van de buurvrouw Ulrique, is indrukwekkend ondanks haar ecologisch leven ; nadat het vulsel erin gepropt is en de opening keurig dichtgenaaid is, gaat ze om 17 uur de oven in en om 20 uur kunnen we aan tafel, héérlijk.

Zondag 26-12 – Een fantastische tocht met Teresa gemaakt, door de heuvels, waar nog herders hun schapen- of geitenkuddes hoeden en langs kleine witte dorpjes.
Elke dag werkt Jan heel hard. Sinds een paar maanden zijn ze, met z'n drieën, bezig met ecologische haantjes. De eerste « lading », nu 4 maanden oud, zou verkocht moeten worden. Ze zijn echter nog niet helemaal « ecologisch », noch op maat, 4kg., en dus niet aan de bedoelde afnemers te slijten ? Zelf opeten ? Het zijn er ruim 200, weggeven aan instellingen ?
De tweede « lading », nu 4 weken oud, huppelt vrolijk rond in zijn ren, als ze groter zijn krijgen ze meer ruimte. En 11 januari komen de 1-dags kuikentjes er weer bij. [later moest ook bij hem, dankzij de vogelgriep, alles vernietigd worden ; Jan probeerde het toen met varkentjes, maar dat mislukte ook.]

Maandag 27-12 – Genieten van de zon. Om 16 uur vertrekken we weer naar Malaga. Jan blijft thuis om zijn haantjes te verzorgen. Het is een prachtige tocht, eerst omhoog in een kaal landschap, ten noorden van Ronda, naar Campillos en weer naar het zuiden naar Malaga. 

Ik heb enorm genoten en vind het zo leuk om nu, eindelijk, te weten hoe jullie finca eruit ziet. Stom, stom dat ik geen betere schoenen bij me had, om het wat verder te kunnen verkennen. Jullie hebben een pracht plek en ik vind de directe omgeving van het huis, met al die aanplant geweldig. Helaas lang niet gefotografeerd wat ik wou ; moeten dus als herinneringen voortleven.

Hoe moet ik jullie voldoende bedanken voor die oergezellige dagen. Met een tegoedbon voor een amandelboompje ?

terug naar begin van pagina

je kunt me bereiken door op het envelopje te klikken Reacties lijken me erg leuk !