Bijgewerkt op
28-09-2011
Schotland
2
h��rlijke
weken naar h�t golfland.
(20 mei t/m 4 juni 1988)
_small.jpg)
Geert heeft een
congres van
� The
British Institute of Radiology �
in
� the
Scottish Exhibition & Conference Centre �
in
Glasgow, van 23 t/m 25 mei 1988. Kan jij een beter excuus bedenken om in
Schotland te gaan golfen ?
Klik op een miniatuur om de foto
te zien
of houd je muis stil boven het plaatje voor de naam.
Vrijdag 20 mei
vertrekken we met een afgeladen Scorpio richting Rotterdam/Europoort, om 's
nachts de oversteek te maken met
� North
Sea Ferries �
naar Hull. We vinden
de Terminal met gemak en zijn er dus v��l te vroeg. Met 'n biertje in de
hand genieten we van het mooie weer en het vooruitzicht op een leuke (golf)
reis.
Om 7 uur �s avonds
kunnen we eindelijk instappen. Na vele omzwervingen in lange gangen en trappen,
vinden we onze hut. H��l mooi ; ik ga beneden slapen, tenslotte beweeg ik meer
dan Geert, ik moet er niet aan denken�
_small.jpg)
Ik wil nog even taxfree inkopen doen, wat een onzin ; ik sta dus in een lange rij.
Als we er na het eten langs lopen is het zo wat leeg, en ik moest helemaal naar
onze hut terug lopen om het weg te brengen.
Het eten is perfect.
W�l in buffetvorm waar Geert een hekel aan heeft, � wat moet ik kiezen� � en ik
maar dingen aanwijzen.
Zaterdag 21 mei � Na
een goede nacht in heerlijke bedden (kooien ?) komen we in Hull aan. Op de
gangen en de salons hebben vele mensen de nacht op stoelen doorgebracht. Het is even
oppassen geblazen :
links rijden in onze eigen auto, maar Geert heeft er gen moeite mee, al vind ik
dat hij best wat meer rechts zou kunnen rijden.
_small.jpg)
Zaterdagmiddag komen
we in Glasgow aan, na een prachtige tocht, via York, en Carlisle, waar we op weg
naar Dumfries nog even langs het water rijden, met in de verte de Isle of Man,
(nou ja, we weten dat het daar moet liggen maar zien het niet) en vinden,
dankzij 'n goed plattegrondje van Esther, gemakkelijk ons eerste B&B, de Alamo
Guest House in de Greystreet 46. (wat was het leuk, al die verschillende mensen
die ons gastvrij in hun huis ontvingen.)
Het is een bakbeest
van een huis, onze kamer is enorm groot, w�l primitief, met slechts ��n lamp aan
het plafond en een raam dat niet open kan, maar heerlijke bedden, dat w�l. en
zulke vriendelijke mensen.
Het ligt heel rustig aan een mooi park, waar ik �n paar dagen later geboeid naar
bowlingwedstrijden (heet het zo ?) ga kijken op een enorm, langwerpig terrein, met
vele toeschouwers. Ze spelen met langwerpige ballen.
Geert heeft van 23
tot en met 25 mei een Radiologen congres en ik vermaak me uitstekend, ook al
omdat het weer prachtig is.
Aan het einde van de
middag gaan we het oude centrum bekijken : Glasgow is behalve het commerci�le
hart ook de grootste stad van Schotland. In 1783 werd hier de Glasgow Chamber
of commerce opgericht, een van de opmerkelijke staaltjes van victoriaanse
pracht. Momenteel is dit de oudste kamer van koophandel in de Engels sprekende
wereld. De kathedraal is een perfect voorbeeld van
pre reformaties,
gotische architectuur en de Burell Collection is van wereldformaat. Het
Transport Museum heeft ondermeer de oudste, nog bruikbare fiets ter
wereld.
_small.jpg)
We drinken gezellig
op een terrasje, op het George Square, een biertje en vinden daar vlakbij een
restaurant waar we nog buiten kunnen eten, heerlijk die lange avonden ; het is
duidelijk langer licht dan bij ons en dan eind mei.
_small.jpg)
Zondag 22 mei �
rijden we nogal vroeg naar het noorden, via de A80 en M9, langs Stirling, dan de
A9 tot Auchterarder, vlak onder Perth ; Geert kan niet meer wachten, eindelijk
de A823... en Gleneagles.
De weg erheen voert ons door prachtige streken ; de brem en de wilde
rododendrons, alles bloeit, de zon schijnt, wat wil je nog meer: golfen.
RADIOLOGIE �88 GOLF COMPETITIE
Het golf-uitje
zal bij de mooie Gleneagles banen zijn.
10.30-11.30 am �
Koffie met gebak � Dormy House
11.30-1.00 pm � Afslaan
op mogelijk 3 of 4 banen.
Met 10 3-ballen � 30
op elke baan.
3.30-5.30 pm � High Tea (Scottish style) � Dormy House.
6.00-6.30 pm �
Terugkeer naar
Glasgow (rit van 45 minuten).
18.30-11.00 pm � Pre-Congress
receptie gegeven door de
Scottish Radiological
Society.
Scottish Exhibition & Conference Centre.
We worden om 10:30
verwacht in het Dormy House voor koffie en gebak. Om 11:30 is het Tee-time :
verdeeld over 3 of 4 banen zijn er 10 starttijden van 3 man per baan ;
(rekensommetje: er deden dus 90 radiologen en aanverwanten mee of 120 ?)
Na een gezellige
kennismaking met de ongelofelijk gastvrije Schotten, vertrekken we naar de
Queen�s Course, waar Geert vandaag gaat spelen ; ik zwaai hem uit (daar let hij
nauwelijks op, veel te spannend toch om hier te mogen spelen) en ga, het is
prachtig weer, het hele complex bekijken, een enorm � bedrijf �, neem een
cup of tea en praat met andere vrouwen die ook niet golfen.
_small.jpg)
Bij de tiende tee,
wacht ik hem op, en loop verder met zijn flight mee als zijn caddy, Het
valt niet mee om caddy te zijn, zijn tas (w�l op 'n karretje) is behoorlijk
zwaar. Ach, heb ik ook wat gedaan.
Na een zeer geslaagde
ronde [Geert won de � Senior Price �] is de geanimeerde High Tea (Scottish style)
erg gezellig. We krijgen � onbekende � maar lekkere hapjes voorgezet. Golfers zijn net sportvissers : die ene slag was nog langer dan de vorige,
en alles wordt opnieuw herbeleefd : � als ik iets meer naar rechts� �. Wij
dames, wisselen onder anderen recepten uit. Later ontving ik thuis de recepten
van de onuitspreekbare Schotse dissen.
PS. Ik golf ook.
H��rlijke dag.
Terug in Glasgow gaan
we even uitrusten, ons omkleden en ontmoeten weer iedereen bij de Pre-Congres
Receptie. Weer een uitgebreide (lopend) buffet, en dat, vlak na de Scottish
High Tea.
Daar maak ik o.a.
kennis met Alex Muir, een van de dames die het � Ladies program � organiseren
voor de komende 3 dagen.
In die tijd worden de
4 wieldoppen van de Scorpio gestolen, (en van vele andere auto's).
Maandag 23 mei �
begint het congres voor Geert. Ik doe mee met de Accompanying persons tours.
_small.jpg)
TOUR No.
1 � Ayrshire/Burns Country.
� Allereerst
een rustige rit door de Ayrshire heuvels, die de beroemde Clyde
toevluchtsoorden Gourock Largs, Troon, Prestwick, Ayr passeren en in het
hart van Burns land overgaan, (beroemde bard van Schotland). Tegenwoordig,
komen bijna 150.000 mensen jaarlijks in Alloway in Ayrshire, het huisje van
Burns, zijn geboorteplaats in 1759 bezoeken.
Hij hield van vrouwen en Whisky en stierf op de leeftijd van 37
Dan gaat de reis verder naar Culzean Castle and
Country Park. Het kasteel werd gebouwd meer dan 200 jaar geleden door Robert
Adam. Het heeft een prachtige ovale trap en een ronde zitkamer. Er zijn
uitgebreide bospaden, een ommuurde tuin en een park met herten, om maar
enkele dingen van de omgeving te vermelden. Een begeleide tour door het
Kasteel met koffie en koekjes. Na het verlaten van Culzean, zal er een
lunchstop in Alloway zijn, bij het Hotel Bellisle, waar u van een barlunch
kunt genieten. Er is ook een � la carte restaurant. Na de lunch, zal de bus
naar Glasgow terugkeren via Kilmarnock, Monkton, langs A77 en Fenwick. �
Die
beschrijving neem ik onderweg mee.
Maar doordat we veel later vertrokken, zijn we pas n� Culzean Castle naar
Burn�s geboorteplaats Alloway gegaan.
We rijden eerst langs de rivier Clide naar het oosten, passeren Greenock,
dan naar het zuiden langs Troon en Prestwick en via de kust tot voorbij Ayr ;
prachtige tocht met het mooie weer.
Dan
terugrijdend naar het noorden, bezoeken we het indrukwekkend Culzean kasteel
dat 200 jaar geleden gebouwd is door Robert Adam. Bij aankomst krijgen we
koffie met gebak in de � Benifactors room � en daarna een boeiende
rondleiding ; vooral de ongelofelijke wapenkamer maakt veel indruk op ons.
Maar ook het enorme ovale, marmeren trappenhuis en de typische ronde salon.
Verder door
de Ayrshire hills naar Burns country en Alloway, de geboorteplaats van
Robert Burns, de beroemde Bard, geboren in 1759 : Hij hield van bonny
lassies (mooie meisjes) en een Wee dram (een kleintje whisky) en
stierf op 37-jarige leeftijd.
_small.jpg)
Het wordt
tijd voor een zeer late lunch, die we gaan gebruiken in Alloway, in het
Bellisle Hotel [ik vraag naar de kamerprijs, de golfbaan lijkt me wel wat, �
60 pp zonder ontbijt.]
Hierna keren we zeer voldaan terug naar Glasgow, via Kilmarnock, Monkton en
Fenwick.
_small.jpg)
Na even plat te zijn
gegaan is het weer tijd om ons op te tutten.
Er is �s avonds weer
een grootse receptie met eten . Het went gauw.
Nu hebben we the
City Chambers ook gezien, �n prachtig marmeren paleis.
Dinsdag 24 mei �
TOUR No.
2 � Loch Lomond en Gareloch.
_small.jpg)
� Loch Lomond is
zowel Hoogland als Laagland, met zijn mooie en volkomen unieke contrasten ; het
is Engeland's grootste binnen�water�oppervlakte, met z�n 27 mijl ; verder reizen
langs de oevers van Loch Lomond, en stoppen in het dorp Luss, typisch Hoogland
dorpje, voor een kop koffie. Het gaat verder langs Loch Lomond, door Inverberg
en naar het dorpje Tarbet, waar 'n lunch wordt opgediend in het Tarbet Hotel,.
Wij rijden dan langs Loch Long, het uitzicht op de � Cobbler � bewonderend in
Arrocher, langs Fuinart en uiteindelijk door het gebied van Gareloch met zijn
dorpen en steden van Garelochhead, Shandon, Rhu en Helensburgh, de
geboorteplaats van John Logie Baird.
Zeker de best mogelijke manier om het mooie landschap van drie Lochs in ��n dag
te nemen. �
Weer verzamelen om 9:30. De tocht begint langs Loch Lomond, dan
stoppen we in Luss, typisch Highland dorpje, dat bekend is geworden door het BBC
programma � on the high road �.
Na 'n
heerlijk kopje koffie trekken we verder langs Loch Lomond door Inverberg en
naar het beeldig dorpje Tarbet, waar 'n lunch wordt opgediend in het Tarbet
Hotel, absoluut 'n indrukwekkend kasteel aan het water.
We rijden nog
iets verder naar het noorden en bereiken Arrochar, een dor en kaal gebied, waar
een enorme rust van uitgaat. In de verte zie je de majestueuze Cobbler. Arrocher
ligt aan Loch Long, met het naburige Tarbet aan Loch Lomond. Dit dorp is gelegen
aan de rand van het Argil Forest Park, een van de grootste parken van
Schotland, waar men bospaden en kampeerterreinen kan vinden, en aan de voet van
de � Rest and be thankful �, de pas die leidt naar Inverary en Oban. Deze
militaire pas, in 1767 gebouwd, werd hersteld in 1814, toen ook een gedenksteen
werd geplaatst. Men kan zeilen en vissen op Loch Long en er vaart een stoomboot
op Loch Lomond.
Dan gaat de tocht weer zuidwaarts langs Loch Long. We passeren allerlei
schilderachtige steden en dorpjes, bereiken Gareloch, ons derde Loch vandaag,
waaraan ook het dorpje Helensburgh, de geboorteplaats van John Logie Baird,
ligt. Via de Clide eindigt onze tocht weer in Glasgow. � Surely the best
possible way to take in the beautiful scenery of three Lochs in one day. � en
daar ben ik het er helemaal mee eens.
Woensdag 25 mei �
Voor Geert laatste congresdag.
TOUR No.
3 � De Burrell Collectie.
� De met een
prijs bekroonde Burrell collectie, die in een overweldigend nieuw gebouw aan het
eind van een laan met prachtige bomen is gehuisvest, in het historische Polloc
Park, is ��n van de hoofdattracties van Schotland geworden. De scheepsmagnaat,
Sir William Burrell, schonk zijn Aladdin�s Cave van meer dan 8.000
kunstwerken, van over de hele wereld, aan de Stad Glasgow en een deel van de
lijst van de werken die tentoongesteld worden omvatten gebrandschilderd glas,
schilderijen en beeldhouwwerken, tapijtwerk en meubilair. Een begeleide tour
van de Burrell collectie zal door koffie met gebak worden gevolgd, geserveerd in het
restaurant. �
We gaan vandaag
de Burrel Collectie bekijken. Het is echt prachtig.
's Middags verken ik
Glasgow en bekijk van dichterbij zo'n Bowlingwedstrijd.
Woensdagmiddag laat,
aan het einde van het congres, rijden we aan de Noordkant langs de Clide, op
zoek naar eten. We gaan verder naar Loch Lomond opdat Geert dat ook kan zien en
stoppen even in Luss, het dorpje uit het programma van de BBC � on the high road �.
De televisie is met groot materieel en figuranten bezig.
gelukkig niet
storend, maar wel boeiend.
Aan Loch Lomond
vinden we het ideale restaurantje � Duck Bay � dat prachtig gelegen is aan het
water met 'n parkachtige tuin. Ik zit met mijn rug naar het uitzicht toe, maar
dankzij enorme spiegels zie ik toch hetzelfde als Geert. Wat is het in
Schotland nog fantastisch en idioot laat licht. We genieten van 'n
verrukkelijke maaltijd.
P.S. Het Loch Long
wordt door de Britse marine gebruikt voor reparatie en het bevoorradingsschip
ligt er als we langs rijden.
Donderdag 26 mei
verlaten we na 5 nachten de drukke stad Glasgow en rijden op de voor ons reeds
bekende weg (Gleneagle) naar het noorden, door het mooie
Perthshire naar Crieff, waar we 'n B&B besproken hebben. Onderweg bespreken we
een baan voor die middag in Muthill,
.Na enig zoeken vinden
we het � Comely Bank Guest House �, van de familie Milne, 'n leuk en vriendelijk
jong stel met 2 kleine kinderen. We krijgen een prachtige kamer op de 2de
verdieping met een badkamer ernaast. Ze zijn net geopend na een forse
verbouwing. Zij werkt nog in de supermarkt. Hij kookt die avond verse zalm,
Schotse, niet ingevroren Noorse of zo, hmmm. De 2de avond bereidt
hij heerlijke karbonades. De 3de avond vinden we een goede Chinees
(echt alleen Chinees, niet zoals in Nederland) en de 4de avond
trakteren we onszelf op een duur restaurant (viel eigenlijk tegen.)
�s Middags dus naar Muthill Golfclub ; met een greenfee van 4 � is het een heerlijk kort baantje,
kan ik tenminste scoren, het klimt w�l, al zou je het zo niet zeggen op de
foto's, zelfs zoveel dat ik de 7e en dus de 8ste oversla
bij de 2e keer, ik moet op mijn knie letten ; ach ik leer het nooit goed maar blijf het 'n
leuke sport vinden, zeker, omdat ik dankzij Geert op de mooiste banen van Europa
heb kunnen spelen.
Na het spelen op
Muthill rijden we nog 'n eind door Crieff en naar het westen langs het leuke
plaatsje Comrie en tot het Loch Earn (water blijft trekken). waar we een tijd
genieten van de rust en het mooie weer. De dagen zijn ook zo heerlijk lang.
Dan stappen we weer
in de auto en ontdekken de golfbaan van St Fillans. Uiteraard wordt er gestopt
en besproken voor zaterdag ; we blijven er 'n uurtje, zittend op houten banken
aan lange tafels, en genietend van de zon, en de � voorpret �, overmorgen mogen
we er spelen. Dan rijden we helemaal om het Loch Earn heen; er blijkt w�l
'n weg te zijn aan de overkant, echter slechts ��n baan, dus af en toe �n stukje
achteruit om te laten passeren.
Vrijdag 27 mei -
staan we om 10 uur voor de poort van de Glenturret Distillery. De eerste
rondleiding is voor 'n buslading, maar het wachten is geen straf in zo'n mooie
omgeving en met dat prachtige weer. Wat boffen we toch, Schotland met lekker
warm weer. Dan volgt 'n boeiende rondleiding langs alle fasen van het
proces. Als je daar werkt moet je voortdurend dronken zijn van die lucht, voor
even is het heerlijk.
Kwart over elf hebben
we onze oude malt whisky binnen. Erg lekker, maar wel 'n beetje vroeg, toch ?
's Middags spelen we
op de � Crieff Golf Club limited �, als temporary members op de � Fern Tower
Course �. Prachtige baan, perfect onderhouden, met prachtige namen voor de
holes :
de 1ste
Beach Knowe is een par 3,
de 2de
The Druids par 4,
en dan begint � de
ellende, er zijn totaal 8 par 5 voor de dames �
de 3de
Wade�s Road par 4/5,
de 4de The Wee Knock
par 3,
de 5de
Lang Haul, par 5
de 6de
Glowerower�fern par 5,
en de 18de
heet McHardy�s Bunker.
Er kwam er geen eind aan
met z�n 8 par 5 voor de dames ; zelfs Geert vond hem erg lang, wel een erg mooie
baan, goed onderhouden, perfect. Helaas hebben we geen foto�s gemaakt.
Overigens hebben alle banen in Engeland en Schotland van die mooie namen voor
hun holes.
Zaterdag 28 mei -
gaan we 's morgens op St. Fillans Golf Course spelen ; het is een erg leuk
baantje, w�l gevaarlijk want je slaat af en toe over 'n andere hole heen, kris
kras of naar iemand toe, (zonder bel zoals op sommige banen in Nederland.) Op
de foto zie je in de verte � hoog in de bergen �, de afslag van de 5e
hole ; 'n leuke afslag, bergafwaarts over de � bush � heen. De starter
vertelt
ons dat veel mensen uit Glasgow hier lid zijn en in de weekends op het
caravanterrein staan en hier spelen.
Na het golfen rijden
we nog naar het noorden en ontdekken het schilderachtig dorpje Kenmore aan Loch
Tay en besluiten er een B&B te zoeken voor maandag en voorlopig Carnoustie af te
bellen.
Zondag 29 mei - maken
we 'n grote tocht tot Fort William. Vanuit Crieff noordwaarts tot Aberfeldy, dan
door op de B846 naar Loch Tummel. Je waant je ineens op 1500 m of hoger, ree�n
grazen rustig langs de weg,
evenals de veel
geziene zwartkop schapen en hun lammetjes, en de Highland koeien.
We gaan verder langs
het prachtige Loch Tummel en stoppen �n uurtje bij het beroemde � Queen's view �
voor 'n picknick. Mei is 'n prachtige maand, overal die bloeiende brem en wilde
rododendrons . Even komt de zon weer heerlijk door. Het is vandaag de
(enige) wat mistige dag van onze 2 weken, maar het maakt de tocht door de
� moor � nog indrukwekkender.
_small.jpg)
We moeten verder,
willen nog Blair Castle bekijken :
� meer dan 700 jaar heeft het Kasteel van Blair de belangrijkste route door de
Centrale Schotse Hooglanden beheerst. Vandaag vereist het een omweg van noch
geen mijl vanaf de A9, Perth/Inverness. Het is het meest bezochte priv�huis van
Schotland. �
We vallen met onze
neus in de boter, want als we daar aankomen staat er iemand naar rechts te
zwaaien om te wijzen waar we onze auto kunnen parkeren ? h� ? Is het dan z���
druk ? Ja, duizenden mensen voor de Highland Games. En nog wel de speciale Braeman Highland Games met plaatselijke doedelzakken, drumbands en traditionele
Highland dansdemonstraties. Fantastisch. Wat een bof. Het kasteel
hebben we niet meer bekeken.
Een van die
zwaargewichten is Jan de Boer uit Friesland. Ik weet alleen niet meer of
hij de blauwe of de rode kilt droeg.
Nog steeds op de A9
komen we eerst door prachtige bossen en dan weer hele kale delen als we de
Grampian Mountains bereiken en we wanen ons weer op 2.000 m bij de pas � Pass
of Drumochter �.
De tijd vliegt voorbij en we besluiten om niet verder noordwaarts te rijden maar
af te buigen via Loch Laggan op de A86 richting Fort William en bereiken zo het
Caledonian Canal en uiteindelijk Fort William. Al wandelend door het stadje
vinden we 'n � Mac Donaldachtig � etablissement om onze honger te stillen. Een
uitje zo te zien op een late zondagmiddag.
In de verte zien we
Ben Nevis, met zijn 4.406 ft. de hoogste berg van het Brits Koninkrijk.
Het weer betrekt
behoorlijk en terug in de auto (gelukkig) krijgen we de eerste en
laatste regen van onze vakantie, heel hevig maar kort durend. De overkant is
niet meer te zien, heel jammer.
[In juni 1999 maken
we weer 'n reis naar Noord Schotland om o.a. vrienden op te zoeken die aan de
voet van Ben Navis, vlakbij Fort William 4.000 schapen bezitten ; hun herder
heeft er zelf nog 3.000. We zijn er precies op het moment dat er geschoren moet
worden en voelen ons midden in de wedstrijden destijds bij de Tv-serie � shepherd
and his dog �. Wat zijn die honden slim, daar kan geen schaap aan ontkomen.]
%20-%20kopie_small.jpeg)
En wist je al dat de
trein uit de Harry Potterfilms in Glennfinnan rijdt ?
Zeer voldaan komen we
in Crieff terug na 'n prachtige avondrit met ongelofelijk mooie vergezichten en
die stilte om je heen, die me erg aan Zweden doet denken, waar je echt niemand
tegen komt. Het fantastische is ook dat het water uit de beekjes nog zo
zuiver is, dat je het kunt drinken.
_small.jpg)
Maandag 30 mei -
nemen we afscheid van Mr. en Mrs. Milne, hun 2 schattige kinderen en hun
gezellig Comely Bank House. Onze Ford gedraagt zich perfect, niet beledigd door
het ontbreken van zijn 4 wieldoppen.
_small.jpg)
We rijden naar
Kenmore, waar we 'n B&B gevonden hebben bij particulieren. Toen we er langs
liepen zagen we een vrouw 'n bord in haar voortuintje plaatsen ; op onze vraag
of ze soms een kamer had, haalde ze het gelijk weer weg . Haar dochter was het
weekend thuis geweest en nu was haar kamer weer vrij. Aandoenlijk vriendelijke
mensen; bij het zeer uitgebreid ontbijt stonden ze bij ons en bedienden ons op
onze wenken. Op de overzichtsfoto van Kenmore zie je rechts het straatje vlakbij
het haventje.
Geert heeft met 'n
stel op Taymouth Castle afgesproken voor een ronde golf. Ik lees wat, loop wat
rond en besluit een les te nemen van de Pro Alex Marshall : fantastische les,
alles lukt ; met dichte ogen, hij plaatst de bal, hele verre kaarsrechte
slagen ; op de baan, de volgende dag merk je er niet veel van (zou ik hem gewoon
niet goed plaatsen ha ha.)
Dinsdag 31 mei en
woensdag 1 juni - spelen we allebei op Taymouth Castle golfcourse; 'n prachtige
parkbaan. Het weer blijft ideaal en het is er zo rustig : op onze tickets kun je
zien dat er tussen de maandag- en de woensdagrondjes maar 30 mensen zijn
geweest (909 en 939). De greenfee is
₤ 8,00 .
De holes hebben zulke leuke namen [zoals vaak in Engeland] Inchadney, Beardy's
well, Rhevardh, Surprise, Lawers, Tomna Croiche, Elbow Room, The Beaches of
Castle (voor de 18de).
We maken ook
heerlijke wandelingen door het park en langs het riviertje Tay ;
in de verte zie je 'n enkele visser, verder alleen vogels en een ree die ineens
voor ons de weg oversteekt, blijft staan en ons verbaasd aankijkt.
We drinken 'n kopje
koffie in het Kenmore Hotel, waar ook eens Robert Burns moet zijn geweest, als
vaste gast ?
Er hangt een ingelijst gedicht van hem aan de muur.
Maandag aan 't einde
van de middag rijden we naar het oosten, door Perth en 't schilderachtige
Pitlochry op zoek naar 'n volgend B&B voor morgenavond en ontdekken in Aberfeldy
het uit de 17de eeuw stammende Weem Hotel (een nachtje wat luxer kan
geen kwaad).
Ik citeer uit
hun folder :
� Dichter Robert
Burns schreef � Birks o Aberfeldy �
binnen 2 mijlen. Generaal Wade gebruikte Hotel Weem als basis voor meer dan een
jaar, toen hij van zijn weg- en brugbouw in 1733 ontspande. Het wereld�beroemde
Kasteel Menzies is een dichte buur en het huis van ��n van de senior clan van
Schotland uit de 13de eeuw dateerend. Onze oudste kirk dateert van 650AD. -
zelfs als u per helikopter aankomt, zullen wij u het landingsrecht binnen 100
meter aan-bieden. �
Dinsdagavond, na nog
in het clubhuis gegeten te hebben, komen we in het Weem Hotel aan; fantastisch
vriendelijke mensen ontvangen ons of we oude vrienden zijn. [maar we hebben niet
anders meegemaakt.]
Het eten is geweldig :
Schotse verse vis, of heb je liever de
� nouvelle
cuisine � ?
De slaapkamers zijn ruim met alle faciliteiten en de prijs valt heel erg mee: ₤
18,00 met Schots ontbijt, en dat is niet alleen porridge. Hier wil ik nog eens
een hele week logeren.
Woensdagmiddag 1
juni, na 'n laatste ronde op Tymouth Castle golfcourse, verlaten we deze
prachtige streek, ik hoop er (gauw) nog eens te komen, en dan natuurlijk met
hetzelfde mooie weer. Bij Dunheld kruizen we de A9 en gaan richting Blairgowrie,
verder naar het zuidoosten tot Dundee ;
Wat een
verkeer, dat zijn we niet meer gewend.
Het landschap is
volledig veranderd, weg zijn alle woeste, kale bergen, maar ook het intense
groen van Perthshire. Het is hier veel vlakker, bijna Nederland, maar wel liefelijk. Na Dundee nemen we de kustweg, langs Monifieth (links
golfcourse) waar Geert een teetime bespreekt voor de volgende
dag, (nou ja, en we slapen in Carnoustie ?) en komen in
het beroemde Carnoustie aan ;
'n echte badplaats maar nog weinig toeristen.
Van woensdag tot
zaterdag slapen we 3 nachten in Carnoustie in 'n gezellig hotelletje ; beneden
hebben ze nog 2 bars, een uitsluitend voor dames, maar gelukkig mag ik w�l in de
andere komen, waar de maaltijden geserveerd worden. Verrukkelijk eten en leuke
gesprekken met de plaatselijke, mannelijke bevolking. 's Avonds bestudeert
Geert voor het slapen gaan de golfmogelijkheden in de buurt. Nou het wordt
kiezen uit de meest beroemde Schotse banen.
Donderdag 2 juni -
speelt Geert op Carnoustie met 'n paar Schotse heren, waarmee we na hun ronde,
ik sluit me bij hen aan met nog 'n andere echtgenote, oergezellig nog 'n
biertje drinken ; het ene sterke verhaal na het andere vliegt over de tafel .
Zo'n linksbaan is helemaal niet moeilijk als je maar op de fairway blijft ; ook
krijgen we van alles te horen over St. Andrews, waar we dan ook na afloop heen
rijden. Geert hoopt er de volgende dag te kunnen spelen. Helaas in je eentje
kun je helemaal niet bespreken. Hij maakt er likkebaardend foto's van.
Vrijdag 3 juni - gaan
we eerst terug naar Monifieth om beide op de korte Ashludie 18-holes course te
spelen. Die dag dacht ik even dat ik echt kon golfen.
Na dat rondje rijden
we toch naar St. Andrews; het zal toch niet waar zijn dat je in Schotland bent
en daar niet gespeeld hebt. Bij het starthuisje aangekomen blijk je als
eenling geen startpenning te kunnen krijgen. Geert spreekt 'n ander stel aan,
waarvan de man met net zulke verlangende ogen rondloopt als hij : � Ja, hij zou
er graag spelen als hij niet alleen was, � de startpenning is veroverd. Nu
moeten ze all��n nog 'n ander stel vinden, je speelt hier met z'n vieren ; 'n
jonge Pro en z'n vriendin vinden het prima en...
dan klinkt het door
de luidspreker: � On the first tee, mr. Coerkamp � en daar gaan ze. Geert
speelt nog niet zolang, heeft 'n HCP van 27, en leert enorm veel van die Pro.
Het is heerlijk weer zodat wij, de 2 dames, langs het strand wandelen en
teruglopen via 'n andere golfbaan waar zowat niemand speelt, gelukkig want wij lopen � tegen de stroom
in � ; we zijn op tijd terug om Geert over het beroemd bruggetje te zien
stappen, na 'n prachtige afslag op de 17de ; hij gaat uiteraard om de
gebouwen heen met 2 slagen i.p.v. 1 slag er overheen zoals de Pro's ; � zijn
Pro � doet het wel en is apetrots met zijn gelukte slag, vertelt Geert ons.
Na afloop vinden we 'n leuke kroeg in het gezellig stadje ; de heren raken
niet uitgepraat over hun ervaring en alle potbunkers die ze zijn tegengekomen.
Zaterdag 4 juni
verlaten we de oostkust en rijden terug naar Hull om weer in te schepen voor de
terugweg naar Rotterdam-Europoort. We rijden achter 2 mannen in leren jassen en
petten in 'n open auto; de volgende dag zien we ze weer in Rotterdam;
� Engelser � kan niet.
We hebben het geluk
het schip uit Rotterdam te zien binnen varen en zien hoe smal de sluis is. Met
open mond bekijken we het manoeuvreren; de sluis ��n meter breder of het schip
��n meter smaller, wat zou het leven dan gemakkelijker zijn.
Heerlijk toch dat �s
nachts varen. De vakantie wordt er langer door.
Einde van 2
fantastische weken. Hier wil ik nog eens naar toe - w�l 11 jaren gewacht,
maar het gebeurt in juni 1999.
PS. nog enkele mooie of leuke foto's.
terug naar begin van
pagina 